W czasie walk o Poznań Odwach na Starym Rynku został spalony, zachowały się tylko mury zewnętrzne, a wokół wśród gruzu leżały strącone i uszkodzone rzeźby z attyki. Projekt odbudowy gmachu opracował Andrzej Holas na podstawie zachowanych materiałów ikonograficznych, a rekonstrukcji rzeźb dokonał zespół pod kierunkiem Czesława Woźniaka. Odwach ponownie stał się budowlą jednokondygnacyjną (piętro nad pochodzącym z 1787 roku gmachem nadbudowano w latach 30. XIX wieku), nie odtworzono także skrzydeł dostawionych w latach 1803-04. Budynek połączono z zachodnią częścią dawnych jatek rzeźniczych, o zachowanie których, co dokumentują zachowane materiały archiwalne, walczył Cech Rzeźnicko-Wędliniarski. Zlikwidowano pozostałości dziewiętnastowiecznej przybudówki od południowego zachodu, mimo starań prywatnych właścicieli o jej odbudowę. Odwach miał być siedzibą wojewódzkiego konserwatora zabytków, jednak w latach 50. XX wieku mieściła się w nim Państwowa Średnia Szkoła Baletowa i Państwowa Szkoła Instruktorów Teatru Ochotniczego, od 1957 roku Biuro Wystaw Artystycznych, a od 1962 roku – Muzeum Historii Ruchu Robotniczego im. Marcina Kasprzaka.
Odwach i jatki rzeźnicze. Powojenna odbudowa | 1947–1960 | Dokumentacja WUiA UMP
zamknij wstępdo kolekcji
Powrót
Kolekcja nadrzędna: Stary Rynek. Powojenna odbudowa | Dokumentacja WUiA UMP
Wyświetlam 4 wyniki
Powrót
Kolekcja nadrzędna: Stary Rynek. Powojenna odbudowa | Dokumentacja WUiA UMP