Skarbiec kościoła św. Wojciecha jest w porównaniu do innych poznańskich świątyń wyjątkowo bogaty, głównie dzięki licznym donatorom, którzy przez wieki obdarowywali kościół cennymi precjozami. Wyjątkowych przedmiotów było wcześniej znacznie więcej, ale część z nich sprzedano na kilku licytacjach, które odbyły się w XIX wieku. Wyprzedaż była spowodowana bardzo złą sytuacją finansową kościoła i w ten sposób próbowano zbierać fundusze na niezbędne remonty i zakup nowych sprzętów. Wiele wyjątkowych sreber zostało ukradzionych przez złodziei, którzy kilkukrotnie włamywali się do słabo zabezpieczonej zakrystii. Dzisiaj wśród najcenniejszych zabytków sztuki złotniczej w skarbcu świętowojciechowym znajdują się: późnogotycka monstrancja wieżyczkowa, późnogotycki pacyfikał, piękny złoty kielich ufundowany przez bratanicę poznańskiego lekarza i burmistrza Józefa Strusia Apolonię i ciekawy relikwiarz z relikwiami św. Wojciecha w szklanej trumience. Relikwie św. Wojciecha ofiarował kościołowi abp Leon Przyłuski w 1855 roku.
Danuta Książkiewicz-Bartkowiak, Zofia Kurzawa