Miejski konserwator zabytków w Poznaniu zgromadził bardzo skromny zbiór zdjęć dzieł fortyfikacyjnych położonych w południowo-wschodnim rejonie twierdzy, ale na szczęście wszystkie cztery prezentowane tu forty zachowały się w bardzo dobrym stanie i można je zobaczyć w terenie. Wysunięty najdalej na południe fort główny to fort I Roder zbudowany w latach 1878-80. Jako jeden z nielicznych przetrwał prawie w stanie pierwotnym, ponieważ przed I wojną światową uległ jedynie nieznacznym modernizacjom, a w czasie II wojny światowej znajdowały się w nim warsztaty i magazyny części do samolotów Focke-Wulf. Fort pośredni Ia Boyen na Starołęce zbudowano po 1889 roku, do 1914 roku dokonano kilku jego modernizacji. Fort II Stülpnagel na Żegrzu powstał w latach 1878-82, także w nim w czasie II wojny światowej mieściły się warsztaty zakładów lotniczych Focke-Wulf. Po wojnie użytkowało go wojsko, a potem pełnił funkcję magazynową. Fort pośredni IIa Thümen na Chartowie zbudowano dopiero w czasie modernizacji twierdzy w latach 1887-96 i jest jednym z najlepiej zachowanych (także wewnątrz) dzieł twierdzy fortowej. Dzisiaj jest użytkowany przez Poznańskie Towarzystwo Ochrony Przyrody „Salamandra”.
