Fort pośredni nowego typu zbudowany w końcowej fazie powstawania poznańskiej twierdzy fortowej na zachód od dawnej wsi Górczyn (przy obecnej ul. Raszyńskiej). Projekt został zatwierdzony w 1889 roku. Wysoki poziom wód gruntowych wymusił połączenie kaponiery przeciwskarpowej fortu z koszarami przy pomocy korytarzy w przeciwskarpie (zrezygnowano z poterny pod fosą). W czasie okupacji niemieckiej mieścił się w nim magazyn materiałów opatrunkowych, po wojnie również pełnił funkcje magazynowe. Do obecnych czasów zachował się w dobrym stanie, ucierpiał w czasie pożaru w 2006 roku. Jego obecny użytkownik podjął prace rewitalizacyjne. W pobliżu fortu VIIIa znajdowały się dwa schrony piechoty z lat 1903-04, podwójny schron amunicyjny z lat 1887-88 (zmodernizowany w 1903 roku) oraz cztery nieznane z wyglądu i przeznaczenia schrony z lat 1913-14. Droga dojazdowa do fortu to obecna ul. Raszyńska, a przebieg dawnej drogi rokadowej obrazują w przybliżeniu ulice: Taczanowskiego, Ściegiennego i Albańska. Dzisiaj w pobliżu fortu stoi nowoczesna bryła kościoła pw. Świętej Rodziny, a teren wokół fortu przeznaczono na park.
