Do 1945 roku najważniejszymi budynkami w wewnętrznej zabudowie Starego Rynku były ratusz, Waga Miejska (rozebrana w 1890 roku i zastąpiona pruskim Nowym Ratuszem) i Odwach, a blok śródrynkowy uzupełniały sukiennice, arsenał, jatki rzeźnicze i chlebowe, domki budnicze od wschodu i kilkupiętrowe kamienice od południa. Zniszczenia spowodowane II wojną światową zmieniły ten układ urbanistyczny. Zrujnowaniu, a w konsekwencji rozebraniu uległy arsenał, sukiennice i jatki rzeźnicze przylegające od wschodu do Odwachu. Nie odbudowano także poważnie uszkodzonych kamienic od południa. Na miejscu tych obiektów powstały modernistyczne pawilony Galerii Miejskiej Arsenał i Wielkopolskiego Muzeum Wojskowego, które jedynie nazwą i detalami architektonicznymi nawiązują do dawnej zabudowy śródrynkowej. Po rozbiórce zniszczonego Nowego Ratusza na rynek wróciła zrekonstruowana na podstawie pruskiej inwentaryzacji Waga Miejska. W ten sposób, zważywszy, że do odbudowanego ratusza nie wróciły władze miejskie, a do Odwachu wojsko, rynek zatracił swoją pierwotną funkcję administracyjną i handlową, pozostając jednak nadal reprezentacyjnym placem Poznania.
Magdalena Grzelak-Grosz
