Ta historia wcale nie musiała wydarzyć się w Poznaniu. Wacław Wojtkowiak urodził się w 1894 roku pod Wolsztynem w ówczesnym powiecie babimojskim, jego przyszła żona Wiktoria Nowicka – osiem lat później, w 1902 roku, w rodzinie wielkopolskich emigrantów zarobkowych w Oberhausen w Nadrenii. Niemal w tym samym czasie, w 1899 roku, ponad 1000 km na wschód, w okolicach austro-węgierskiego Nowego Sącza na świat przyszedł Józef Wójcik, a w 1908 roku pod Szamotułami urodziła się Zofia Ostojska, która zostanie żoną Józefa. Losy wszystkich czworo splotły się w Poznaniu. Wacław Wojtkowiak, księgowy w rzeźni miejskiej na Garbarach, poślubił w 1921 roku Wiktorię, z którą doczekał się dwójki dzieci: syna Mariana (ur. 1929) i dwa lata młodszej córki Aleksandry. Rodzina zamieszkała w kamienicy przy ul. Bukowskiej 15. W tym czasie do Poznania przeniosło się małżeństwo Józefa i Zofii Wójcików, dyplomowanego nauczyciela matematyki szkół średnich i księgowej pracującej po wojnie m.in. w administracji PTPN. W 1930 roku na świat przyszła ich pierwsza córka Danusia, a osiem lat później – Krysia. Beztroskie lata Marylka Wojtkowiaka (jak pieszczotliwie nazywali Mariana rodzice), Danusi Wójcik i pozostałych dzieci obu par przerwał wybuch II wojny światowej. Szczęśliwie wszyscy przeżyli. W pierwszych latach po wojnie Marian ukończył Liceum im. Ignacego Jana Paderewskiego, następnie Wydział Prawa UP i podjął pracę w urzędzie kontroli skarbowej. Jego siostra Aleksandra została nauczycielką matematyki i z sukcesami realizowała się w swojej wielkiej pasji, jaką były skoki spadochronowe i szybownictwo. Od 1952 roku związana była z Aeroklubem Poznańskim kolejno jako skoczek spadochronowy (od 1958 roku również jako instruktorka), pilot szybowcowy i samolotowy. W 1955 roku została wicemistrzynią Polski w skokach spadochronowych, w latach 1956-61 była członkinią spadochronowej kadry narodowej.
Kiedy Aleksandra Wojtkowiak święciła triumfy w powietrzu, Danuta Wójcik zaczęła osiągać sukcesy na ziemi, w ogrodnictwie. Na początku lat 50. XX wieku po uzyskaniu tytułu inżyniera rolnictwa w Studium Ogrodniczym Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu (dzisiaj Uniwersytet Przyrodniczy) rozpoczęła karierę naukową. Pracę magisterską obroniła w Wyższej Szkole Rolniczej w Olsztynie, w latach 1956-59 odbyła studia doktoranckie na Akademii Rolniczej w Moskwie. Równolegle w 1956 roku rozpoczęła pracę w Katedrze Fizjologii Roślin w Wyższej Szkole Rolniczej w Poznaniu, z którą związała całą karierę zawodową, pełniąc kolejno funkcje asystenta, adiunkta, docenta i profesora. Przez 16 lat kierowała katedrą, w 2001 roku przeszła na emeryturę.
W 1959 roku Danuta Wójcik wyszła za mąż za Mariana Wojtkowiaka. W 1970 roku na świat przyszło ich jedyne dziecko – córka Justyna. To ona przekazała Cyrylowi zbiór wspaniałych fotografii i dokumentów prezentujących dzieje rodziny. Jest to zbiór niezwykły. Fotografie z dzieciństwa w międzywojennej Polsce i powojenne zdjęcia z pierwszych lat wchodzenia w dorosłość Mariana, Aleksandry i Danuty pokazują tych samych ludzi, ale zupełnie inne światy, które wydają się być nieprzystające, a przecież łączy je ta sama historia rodzinna.
Paweł Michalak
