Wiaranowski Antoni | 1895–1979 | ze zbiorów Barbary Wiaranowskiej, Poznań

Antoni Wiaranowski, syn Wawrzyna i Marii z d. Ratajczak, urodził się 9 stycznia 1895 roku w Dolsku (pow. śremski), zmarł 20 stycznia 1979 roku w Poznaniu (pochowany na cmentarzu na Junikowie). W latach 1901-1909 ukończył szkołę powszechną w Dolsku, następnie w latach 1909-1912 uczył się zawodu cukiernika-kelnera Berlinie. W stolicy Niemiec mieszkał do wybuchu I wojny światowej. Należał tam do Polskiego Towarzystwa Śpiewu i Krzewienia Nauki Polskiej. W latach 1915-1918 służył w armii niemieckiej. 24 grudnia 1918 roku wrócił do domu rodzinnego w Dolsku, a 27 grudnia 1918 roku przystąpił do formujących się w Dolsku oddziałów powstańczych. Później został przydzielony do 3 kompanii powstańczej w Śremie, zaś 9 stycznia 1919 roku przeniesiony został do 1. Pułku Artylerii Polowej Wielkopolskiej (późniejszego 15. Wielkopolskiego Pułku Artylerii Lekkiej). Brał udział w walkach pod Kcynią i Nakłem. Po zakończeniu powstania walczył pod Lwowem. Od 30 września 1919 roku do 18 czerwca 1920 roku, kiedy to zakończył służbę wojskową, walczył wraz z 17. Pułkiem Artylerii Polowej na froncie białoruskim wojny polsko-bolszewickiej. Po zwolnieniu do rezerwy (w stopniu bombardiera) zamieszkał w Poznaniu, gdzie pracował w zawodzie, m.in. jako kelner w Cafe Esplanade. W 1938 roku wybrany do Rady Miejskiej.

[opracowano na podstawie wspomnień rodziny oraz informacji opublikowanych na stronie http://powstancy-wielkopolscy.pl/]