Szkoła dla dzieci niesłyszących na Śródce | 1832–1989

zamknij wstęp
do kolekcji
Szkoła dla dzieci niesłyszących na Śródce | 1832–1989
Liczba kolekcji:
6

Ośrodek Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Niesłyszących im. Józefa Sikorskiego przy ul. Bydgoskiej 4a w Poznaniu jest prawdopodobnie najstarszą tego typu placówką w Polsce. Powstał w 1832 roku dzięki staraniom Józefa Sikorskiego jako Królewski Zakład dla Głuchoniemych i początkowo funkcjonował przy seminarium nauczycielskim w dawnym klasztorze Reformatów na Śródce. Budynek poklasztorny rozbudowano w 1837 roku, a w latach 1905-07 po jego wschodniej stronie stanął nowy gmach szkoły, w którym ośrodek mieści się do dzisiaj.
W czasie bogatej, ponad 180-letniej historii placówka kilkukrotnie zmieniała nazwę. W 1834 roku, po dwóch latach działalności, Królewski Zakład dla Głuchoniemych został przekształcony w Prowincjonalny Zakład dla Głuchoniemych, w dwudziestoleciu międzywojennym funkcjonował najpierw jako Krajowy Zakład dla Głuchoniemych w Poznaniu, a w latach 30. XX wieku jako Wojewódzki Zakład dla Głuchoniemych w Poznaniu, rok przed wybuchem II wojny światowej, po przeniesieniu do Poznania dzieci niewidomych z Bydgoszczy, zakład po raz kolejny zmienił nazwę na Poznański Zakład dla Niewidomych i Głuchoniemych, w latach 70. XX wieku placówkę przemianowano na Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Głuchych, by ostatecznie w 1995 roku nadać mu obecną nazwę Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla dzieci Niesłyszących i imię inicjatora jego powstania Józefa Sikorskiego. Niezmienne w dziejach placówki są dwie rzeczy: zakład zawsze uczył i wychowywał dzieci niesłyszące i mieścił się na Śródce.
Imponująca ciągłość i trwanie zakładu pomimo wielu zawirowań historycznych zostały udokumentowane na ponad tysiącu fotografiach, dokumentach, rysunkach i planach przechowywanych w szkolnym archiwum. Pokazują budynki szkoły, jego kolejne przebudowy i odbudowę po II wojnie światowej, wnętrza klas, uczniów i nauczycieli, lekcje, obozy i wycieczki, a także, co zapewne zainteresuje wielu poznaniaków, okolice zakładu, czyli zabudowania Śródki, Komandorię, fort Reformatów w kilkudziesięciu odsłonach, a nawet dalekie widoki bardzo jeszcze wtedy wiejskich Zawad. W ten sposób kolejny barwny, mało znany fragment historii miasta zaistniał po raz pierwszy w wirtualnym świecie.

Joanna Figuła-Czech, Paweł Michalak

Sortuj:
Wyświetlam 6 wyników
Wyświetlam 6 wyników
Informacje / metadane