Śródka to jedna z najstarszych dzielnic Poznania, kiedyś osada handlowa przy katedrze i książęcym palatium darowana przez Przemysła II biskupom poznańskim, którą lokowano wcześniej niż lewobrzeżny Poznań. Prawa miejskie uzyskała w XV wieku i przez ponad 350 lat była samodzielnym miastem. Do Poznania włączyli ją pruscy zaborcy, likwidując autonomię okolicznych miasteczek kościelnych. Od kiedy na początku XXI wieku Śródkę z Ostrowem Tumskim po dziesięcioleciach separacji spiął nowy most Biskupa Jordana, przerzucony przez rzekę w miejscu zniszczonego w czasie II wojny światowej mostu Śródeckiego, dawne miasteczko próbuje odzyskać swój dawny urok. Śródka stała się modnym adresem i miejscem, które przyciąga poznaniaków i turystów specyficznym klimatem i licznymi nastrojowymi knajpkami. Popularności temu miejscu przydaje także nowoczesny budynek Bramy Poznania z interesującą, multimedialną ekspozycją dotyczącą początków Poznania i Polski. Stare zdjęcia ze zbiorów miejskiego konserwatora zabytków pomogą gościom Środki uzmysłowić sobie, jak jeszcze całkiem niedawno wyglądały nieliczne śródeckie uliczki, także te, których już nie ma, bo zostały bezpowrotnie zniszczone w czasie budowy trasy szybkiego ruchu. To ona pozbawiła Śródkę serca, czyli rynku, i zepchnęła ją do roli podrzędnego przedmieścia, wybrakowanego i popadającego w niepamięć. Ale Śródka przetrwała i żyje nie tylko na starej fotografii.
Danuta Bartkowiak
