Ignacy Jan Paderewski, wirtuoz i polityk, którego płomienne wystąpienie w poznańskim hotelu Bazar było impulsem do wybuchu zwycięskiego powstania wielkopolskiego, zmarł 29 czerwca 1941 roku w Nowym Jorku. Miał 81 lat. W Ameryce żegnano go z honorami – po mszy św. w katedrze św. Patryka laweta z trumną Paderewskiego w uroczystym kondukcie przejechała Piątą Aleją, zmierzając na cmentarz w Arlington koło Waszyngtonu, gdzie odbył się pogrzeb, któremu na życzenie prezydenta Franklina D. Roosevelta nadano charakter państwowy.
51 lat później spełniło się marzenie Paderewskiego, aby jego doczesne szczątki spoczęły w wolnej ojczyźnie. 27 czerwca 1992 roku ekshumowane prochy Mistrza zostały umieszczone w sarkofagu, przetransportowane do bazy Andrews i załadowane na prezydencki Air Force One, który 29 czerwca 1992 roku wylądował na warszawskim Okęciu, skąd trumnę przewieziono do Zamku Królewskiego. 2 lipca samolot z prochami Paderewskiego pojawił się na poznańskim lotnisku Ławica. Wracającego po latach do kraju polityka witali wojewoda poznański Włodzimierz Łęcki, prezydent miasta Wojciech Szczęsny Kaczmarek, abp poznański Jerzy Stroba i minister w Kancelarii Prezydenta RP prof. Janusz Ziółkowski. Trumnę umieszczono na lawecie i w uroczystym kondukcie przewieziono do Auli Uniwersyteckiej. Na lotnisku i na całej trasie przejazdu orszaku zgromadziły się tłumy poznaniaków. Trumnę wystawiono w westybulu Auli. 3 lipca wojskowa laweta przewiozła sarkofag ul. Święty Marcin do Bazaru, a potem do katedry, gdzie koncelebrowano uroczystą mszę św. Dzień później prochy Paderewskiego wróciły do Warszawy i 5 lipca 1992 roku zostały pochowane w bazylice św. Jana Chrzciciela.
Danuta Książkiewicz-Bartkowiak
