Różewski Józef | 1895–1985 | ze zbiorów Jerzego Różewskiego, Kępno

Józef Różewski urodził się 15 marca 1895 roku w Wierzbiczanach niedaleko Gniezna. W 1915 roku został zaciągnięty do wojska niemieckiego. Po przeszkoleniu służył w różnych kompaniach pułku piechoty do 15 grudnia 1918 roku, w tym dwa miesiące walczył na frontach I wojny światowej. Co ciekawe ostatnia formacja, w której służył, to polowy oddział rzeźników, co było całkiem zasadne, ponieważ rodzina wspomina, że przed I wojna światową uczył się fachu rzeźnickiego. Prawdopodobnie zaraz potem wziął udział w powstaniu wielkopolskim, ale nie figuruje w żadnych spisach powstańców. Swój udział w powstaniu opisał w piśmie, które skierował do Centralnego Archiwum Wojskowego z 1978 roku z prośbą o weryfikację. Może też o tym świadczyć przyznanie mu w 1929 roku Medalu Pamiątkowego za Wojnę 1918–1921. Być może brał też udział w wojnie polsko-bolszewickiej, ale w tych czasach w piśmie do CAW nie mógł się do tego przyznać. Po zakończeniu I wojny światowej Józef Różewski skończył szkołę strażników granicznych. Najpierw trafił na placówkę w Trębaczach, a potem w Rychtalu. Po latach w Kępnie zbudował dom, w którym mieszkał do śmierci w lipcu 1985 roku. Dzisiaj mieszka w nim jego syn Jerzy z rodziną, najmłodszy z szóstki dzieci Józefa.