Jurek Jan | 1902–? |ze zbiorów Anny Serwańskiej-Szarolety, Ostrów Wielkopolski

Jan Jurek urodzony 20 maja 1902 roku w Gniazdowie w powiecie ostrowskim. Rodzicami jego byli Wincenty i Elżbieta z domu Zydorek.
Już w listopadzie 1918 roku Jan Jurek zgłosił się jako ochotnik do nowo utworzonego 1. batalionu pogranicznego. Jednostka ta składała się z żołnierzy 1. Pułku Piechoty, który został utworzony w Ostrowie Wielkopolskim szybko jednak został rozwiązany, gdyż Naczelna Rada Ludowa uważała, że szybko toczące się wydarzenia ostrowskie są zbyt przedwczesne i mogą tylko zaszkodzić sprawie polskiej ściągając tylko więcej wojsk niemieckich na te tereny. W związku z tym część żołnierzy zlikwidowanego pułku przedostała się do przygranicznego Szczypiorna, gdzie stacjonowali jako 1. batalion pograniczny.
Według zeznań świadków Jan Jurek już od 6 listopada 1918 roku wspólnie z internowanymi przez Niemców w obozie w Szczypiornie Legionistami Józefa Piłsudskiego organizowali pierwsze placówki powstańcze w tej okolicy. Według dalszej relacji Jan Jurek zgłosił się na dowódcę patrolu, którego zadaniem było sprawdzenie niemieckich magazynów w Szczypiornie. W czasie samodzielnej akcji, która miała na celu zbadanie stanu liczebnego pilnujących magazyny żołnierzy niemieckich Jan Jurek został zdemaskowany i aresztowany. Udało mu się zbiec z aresztu i dołączyć do powstańczego oddziału. (Akcja została opisana przez świadków wydarzenia Franciszka Wojtczaka i Wojciecha Przybyłka.)
Następnie uczestniczył w walkach w rejonie Kobylej Góry i Zdun w kompanii skalmierzyckiej pod dowództwem Józefa Idziora.