Organizacją IV konkursu skrzypcowego zajęło się powołane w 1960 roku Towarzystwo Muzyczne im. Henryka Wieniawskiego. W sierpniu 1961 roku zorganizowano obóz przygotowawczy dla młodych polskich skrzypków w Łagowie, na którym wybrano reprezentantów Polski w czwartej edycji konkursu. Jedyną istotną zmianą w regulaminie konkursu w stosunku do poprzedniej edycji było obniżenie górnej granicy wieku kandydatów do 30 lat, jak to miało miejsce w pierwszej edycji. Konkurs składał się z trzech etapów, do ostatniego etapu miało przejść 12 finalistów. Duże zmiany nastąpiły w programie konkursu. Aby występy młodych skrzypków wszechstronnie prezentowały ich artystyczne możliwości, do obowiązkowego repertuaru polskich kompozytorów poza utworami Wieniawskiego dołączono tylko kompozycje Karola Szymanowskiego, którego okrągłe rocznice urodzin i śmierci przypadały w tym roku. Na konkurs przybyło 24 skrzypków z dziewięciu państw: Argentyny, Czechosłowacji, Francji, Kuby, Polski, Rumunii, USA, Węgier i ZSRR. Polska reprezentacja była najliczniejsza. Na czele jury stanął dyrektor Opery Poznańskiej Zdzisław Górzyński. Uroczyste zakończenie konkursu wraz z wręczeniem nagród odbyło się 18 listopada w Auli UAM. Laureatami trzech pierwszych nagród zostali: Charles Treger z USA, Oleg Krysa z ZSRR i Krzysztof Jakowicz z Polski. Koncert laureatów po raz pierwszy transmitowała Telewizja Polska, a dzięki Interwizji mogli go obejrzeć widzowie w innych krajach socjalistycznych.
Magdalena Grzelak-Grosz
