Fort Reformatów (Prittwitza-Gaffrona) i bastion Tietzen | MKZ

zamknij wstęp
do kolekcji
Powrót
Kolekcja nadrzędna: Twierdza Poznań. Twierdza poligonalna | MKZ
Fort Reformatów (Prittwitza-Gaffrona) i bastion Tietzen | MKZ
Liczba obiektów:
3

Fort Reformatów na Śródce bronił Poznania od wschodu. Jego budowę ukończono w 1842 roku. Był to duży fort reditowy zbudowany na wzgórzu w bliskim sąsiedztwie klasztoru Reformatów. Posiadał trzykondygnacyjną reditę (kaponierę) z dziedzińcem, na który prowadził wjazd między dwiema wieżami. Na narożnikach fortu umieszczono otwarte od strony przedpola kazamaty dla baterii moździerzy, co było elementem charakterystycznym dla poznańskich budowli fortecznych. W dwudziestoleciu międzywojennym fort częściowo rozebrano, pozostawiając jedynie reditę i zabudowania zaplecza fortu. W jednym z magazynów utworzono nowoczesny szpital dla koni wyposażony w laboratorium, salę operacyjną i bibliotekę, który jako Garnizonowy Ambulans Weterynaryjny przetrwał prawdopodobnie do 1939 roku. W czasie walk o Poznań redita fortu nie została poważnie uszkodzona, została rozebrana w latach powojennych. Kilkanaście zdjęć fortu Reformatów CYRYL opublikował już wcześniej w kolekcji Ośrodka Szkolno-Wychowawczego dla Dzieci Głuchych na Śródce.
Bastion Tietzen, zwany także ze względu na wielkość fortem, był jednym z sześciu bastionów lewobrzeżnego rdzenia twierdzy. Wybudowano go w latach 1843-47 między bramami Królewską i Berlińską. Jako bastion tzw. górnej twierdzy był budowlą silniejszą. Miał trzykondygnacyjną, dwuramienną reditę, na której końcach zbudowano dwie wieże, każda z dwiema klatkami schodowymi oraz szybem do transportowania dział i amunicji. Bastion został rozebrany pod rozbudowę obecnej ul. Fredry, a na jego miejscu w latach 1907-10 założono park miejski (obecnie park Mickiewicza).

Magdalena Grzelak-Grosz

Informacje / metadane