Dawniej drogistami (lub drogerzystami) nazywano sprzedawców i właścicieli drogerii lub hurtowni drogeryjnych, bardzo często gruntownie wykształconych specjalistów, co było niezwykle istotne, ponieważ jeszcze na początku XX wieku w drogeriach sprzedawano nie tylko mydło, proszek i kremy do twarzy, ale także substancje trujące. Pierwsze zrzeszenie drogistów na ziemiach polskich, Związek Drogerzystów Polskich, powołano w 1897 roku w Poznaniu. Nie przetrwało długo, ale po nim pojawiły się następne, uparcie, mimo jawnej niechęci władz zaborczych, starając się zorganizować drogistów w szeregach organizacji, która miała na celu nie tylko integrację środowiska, ale również zapewnienie nowym kadrom stosownej edukacji. Także w Poznaniu w 1912 roku z inicjatywy zasłużonego dla branży drogistowskiej Wiktora Gładysza powstała pierwsza w zaborze pruskim Szkoła Drogeryjna przy Miejskiej Szkole Handlowej. Tę szkołę ukończył Alfred Wawrzyniak, urodzony 22 listopada 1916 roku w Poznaniu syn Wacława, powstańca wielkopolskiego, i Bronisławy z domu Kawickiej. Równocześnie odbywał praktyki zawodowe w drogerii Pod Kotwicą przy pl. Świętokrzyskim (obecnie pl. Wiosny Ludów) należącej do Kazimierza Specyała, który namówił go, aby poszerzał swoją wiedzę w zakresie przygotowywania kompozycji zapachowych. W 1936 roku Alfred otrzymał tytuł dyplomowanego drogisty i rozpoczął pracę w perfumerii L. Schuberta. We wrześniu 1939 roku został wcielony do wojska, brał udział w wojnie obronnej i dostał się do niewoli niemieckiej. Pod koniec tego roku po udanej ucieczce z obozu jenieckiego wrócił do Poznania. Ponownie podjął pracę w perfumerii L. Schuberta (poznał tutaj swoją przyszłą żonę Helenę z domu Jankowiak, z którą wziął ślub w 1943 roku), a później był magazynierem w hurtowni drogeryjnej E. Kordes. Po wojnie wynajął lokal w zrujnowanym hotelu Bazar i 1 lutego 1947 roku świętował otwarcie własnej drogerii i perfumerii Helios. Niestety, w 1950 roku, w czasie tzw. bitwy o handel, czyli eliminowania sektora prywatnego w warunkach centralnie sterowanej gospodarki, drogeria Wawrzyniaka została przejęta przez Miejski Handel Detaliczny. Alfred podjął pracę w Fabryce Kosmetyków Lechia na stanowisku kierownika Wydziału Wód i Perfum i pracował tam do przejścia na emeryturę w 1981 roku. Od 1959 roku dzięki znajomości języka angielskiego był tłumaczem wystawców amerykańskich (z racji specjalizacji zawodowej – głównie firm drogeryjnych) na Międzynarodowych Targach Poznańskich. Alfred Wawrzyniak zmarł w 1997 roku w Poznaniu. W pamięci córki Wacławy Małeckiej pozostał zapach perfum, który nieodłącznie towarzyszył jej ojcu.
Magdalena Grzelak-Grosz
