Po wielkich inwestycjach na terenach MTP, które podejmowano w latach 1954-67, nastąpił okres zastoju. Pojawił się nawet pomysł przeniesienia targów poza centrum miasta na Strzeszyn. Jednak pod koniec lat 60. XX wieku plany te porzucono i podjęto decyzję o budowie nowego pawilonu obsługi wystawców nazwanego Centrum Targowym. Obiekt zrealizowano w latach 1971-72 według projektu Henryka Jarosza, opierając się na wcześniejszej koncepcji rozbudowy terenów targowych Bolesława Szmidta, naczelnego architekta MTP i konsultanta projektu Jarosza. W sześciokondygnacyjnej bryle w formie sześcianu, który opiera się na cofniętych i przeszklonych dolnych kondygnacjach, po raz pierwszy w Poznaniu zastosowano aluminiową ścianę kurtynową. Wnętrza wykończono marmurowymi okładzinami i egzotycznym drewnem. W budynku umieszczono biura targowe, sale konferencyjne i centrum prasowe, a na ostatnich piętrach przedstawicielstwo Polskiej Izby Handlu Zagranicznego i agendy Ministerstwa Handlu Zagranicznego. Zanim w 2001 roku powstało przeszklone wejście wschodnie, które przykryło północną elewację pawilonu, budynek Centrum Targowego był jednym z bardziej charakterystycznych obiektów w śródmieściu Poznania.
