
Białe Uszko Jana Welzla w przekładzie Jadwigi Bułakowskiej i Złoty sen Lecha Bądkowskiego były w poznańskim teatrze grane razem. Reżyserią obu spektakli zajęła się Natalia Gołębska związana z gdańskim teatrem lalkowym, w którym na potrzeby przedstawienia powstały dekoracje i lalki. Białe Uszko skierowane było dla młodszych dzieci, a Złoty sen – do dzieci starszych. Rysunki zamieszczone w programie spektakli wykonał Ali Bunsch. W 1955 roku poznański teatr lalek obchodził jubileusz dziesięciolecia istnienia, z tej okazji wielu pracowników, w tym ówczesnego dyrektora Stanisława Ohlera, odznaczono medalami i wyróżniono dyplomami.
Natalia Woźna-Maćkowiak