Tygrysek był jednym z najbardziej lubianych i cieszących się dużym powodzeniem spektakli lalakowych w tym czasie w Poznaniu. Przygody małego Tygryska, który musiał udowodnić, że jest odważny, stały się pretekstem do eksperymentowania w zakresie nowych form muzyki (Krzysztof Penderecki, Jerzy Milian) dla młodego widza, a reżyserowi (Wojciech Wieczorkiewicz) i scenografom (Leokadia Serafinowicz, Jan Berdyszak) dawały okazję do realizacji pomysłów inscenizacyjno-plastycznych. Po raz pierwszy w Marcinku użyto nierealistycznej maski o wyrazistym rysunku i dużej dynamice wyrazu, do której dodano miękki trykot jako kostium dla aktora.
A. Górny, Dwadzieścia pięć lat Teatru Lalki i Aktora w Poznaniu, [w:] Teatr Lalki i Aktora w Poznaniu 1945-1970, Poznań 1971
