Tomiak Franciszek | 1892–1978 | ze zbiorów Macieja Stefana Sobańskiego, Poznań

Franciszek Tomiak, urodził się 5 listopada 1892 roku we Wroniawach (pow. wolsztyński), zmarł 1 stycznia 1978 roku w Poznaniu. Po ukończeniu czterech klas szkoły ludowej w Nowej Dąbrowie (pow. wolsztyński) pobierał nauki w zawodzie piekarza, uzyskując ostatecznie tytuł mistrza piekarskiego. W latach 1915-18 służył w armii niemieckiej, w szeregach której walczył na froncie we Francji. Za tę służbę został uhonorowany Krzyżem Żelaznym II klasy. Po wybuchu powstania wielkopolskiego wstąpił jako ochotnik w szeregi powstańców (22 stycznia 1919 roku) i 23 stycznia 1919 roku został przydzielony do 3. Pułku Artylerii Polowej (późniejszego 14. Wielkopolskiego Pułku Artylerii Polowej), z którym po zakończeniu powstania ruszył na front litewsko-białoruski wojny polsko-bolszewickiej, gdzie został przeniesiony do służby w jednostkach Wojskowego Okręgowego Zakładu Gospodarczego w Białymstoku. Do rezerwy został przeniesiony w stopniu plutonowego 11 października 1921 roku. Wrócił do Poznania i zamieszkał w budynku przy ul. Chwaliszewo 7/8, w którym do 1940 r. mieszkał (lokal nr 4), a także prowadził piekarnię i ciastkarnię (lokal nr 1). Po II wojnie światowej do 1953 roku prowadził ciastkarnię w wynajętym budynku znajdującym się naprzeciw zniszczonego lokalu przy ul. Chwaliszewo 7/8. Po 1953 roku pracował w ramach spółdzielni.