Maksymilian Szymkowiak urodził się 23 grudnia 1896 roku w Charlottenburgu (dzisiaj dzielnica Berlina). W 1915 roku został powołany do armii niemieckiej, z którą walczył na froncie zachodnim I wojny światowej. Kilka razy był ranny, leczył się w szpitalach wojskowych, pod koniec 1918 roku zdezerterował i przystąpił do organizacji powstania wielkopolskiego w szeregach Służby Straży i Bezpieczeństwa. Od 27 grudnia 1918 roku brał udział w walkach o Fort VII i akcji odbicia z rąk niemieckich składnicy amunicji w Poznaniu. Później został oddelegowany do rozdziału powstańcom broni zarekwirowanej na Dworcu Głównym. Po zakończeniu powstania służył w Gnieźnie w 10. Pułku Piechoty (późniejszy 58. i 61. p.p) jako dowódca warty i patroli ulicznych. W stan spoczynku przeszedł 9 lipca 1921 roku w stopniu kaprala. 8 listopada 1958 roku został odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Zmarł w 1986 roku i został pochowany na cmentarzu Junikowskim w kwaterze powstańczej.mWięcej informacji o Maksymilianie i jego rodzinie http://cyryl.poznan.pl/kolekcja/930/historia-rodzin-kay-szymkowiak-i-czarkowskich-1900-1976-archiwum-ewy-i-malgorzaty-czarkowskich
