Starkowski Kazimierz | 1895–1940 | ze zbiorów Marii Łużynieckiej

zamknij wstęp
do kolekcji
Powrót
Kolekcja nadrzędna: Powstanie wielkopolskie | 1918–19
Liczba obiektów:
8
Właściciel:

Kazimierz Starkowski urodził się 21 stycznia 1895 roku w Bydgoszczy. Był synem Józefa i Marii z Pohlów. W 1914 roku zdał maturę w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Po ukończeniu szkoły został 15 sierpnia 1914 roku wcielony do armii niemieckiej, w szeregach której walczył na froncie wschodnim I wojny światowej aż do jej zakończenia. W styczniu 1919 roku, stacjonując w Kownie, został zwolniony ze służby i wrócił do Poznania. Na początku lutego 1919 roku wstąpił w szeregi Armii Wielkopolskiej i wziął udział w końcowej fazie powstania wielkopolskiego, służąc w 1. Batalionie Telegraficznym w Poznaniu (później 7. Batalion Telegraficzny). Podczas wojny polsko-bolszewickiej służył w kompanii telegraficznej 16. Dywizji Piechoty Pomorskiej, gdzie dosłużył się stopnia porucznika. Brał udział m.in. w zwycięskiej bitwie pod Kobryniem (11–23 września 1920 roku). Za udział w wojnie odznaczono go Krzyżem Walecznych. W czerwcu 1922 roku został przeniesiony do rezerwy. Po wojnie kontynuował rozpoczęte w 1919 roku studia prawnicze na Uniwersytecie Poznańskim, które ukończył w 1923 roku. Po odbyciu aplikacji pracował w poznańskim Sądzie Okręgowym w Poznaniu.

W międzywojniu Kazimierz Starkowski był czołowym wielkopolskim tenisistą. Początkowo reprezentował barwy KS Warta, a później poznańskiego AZS, współorganizując jego struktury i będąc w latach 1920–21 jego prezesem. Odnosił wiele sukcesów w akademickich mistrzostwach tenisowych, zarówno na szczeblu krajowym, jak i międzynarodowym. W 1925 roku wraz ze Zdzisławem Szulcem wydał pierwszy polski Podręcznik gry lawntenisowej. W 1929 roku ożenił się z Jadwigą Kozłowską, z którą miał dwie córki. Po rozwodzie ożenił się ponownie w 1934 roku z Felicją Szeszycką, z którą również miał dwie córki: Marię (ur. 1934) i Wandę (ur. 1938). W 1939 roku został ponownie zmobilizowany i walczył w kampanii wrześniowej jako porucznik rezerwy 7. Batalionu Telegraficznego w Poznaniu. Jesienią tego roku trafił do rosyjskiej niewoli, w kwietniu lub maju 1940 roku został zamordowany przez NKWD w Charkowie.

[opr. na podstawie biogramu autorstwa R. Wryka --> https://www.ipsb.nina.gov.pl/a/biografia/kazimierz-starkowski-1895-1940-adwokat-tenisista-dzialacz-sportowy]
Sortuj:
Wyświetlam 8 wyników
Wyświetlam 8 wyników
Powrót
Kolekcja nadrzędna: Powstanie wielkopolskie | 1918–19
Informacje / metadane