Skrzypczak Jan | 1895–1985 | ze zbiorów Marcina Kentzer-Nowakowskiego, Poznań

zamknij wstęp
do kolekcji
Powrót
Kolekcja nadrzędna: Powstanie wielkopolskie | 1918–19
Liczba obiektów:
29
Właściciel:

Jan Skrzypczak urodził się 3 maja 1895 roku w Mirosławkach koło Stęszewa. Jego rodzicami byli Antoni i Petronela z domu Maik. Ojciec był robotnikiem. Jan ukończył szkołę powszechną w Tomicach, a następnie wraz z rodzicami wyjechał do Oberhausen w Niemczech, gdzie pracował w kopalniach węgla i rud żelaza. Mieszkał tam do 1915 roku, kiedy został wcielony do niemieckiej armii. Służył w 6. Pułku Grenadierów w kompanii ckm, który stacjonował w Poznaniu w koszarach przy Kleiststrasse (obecnie ul. Szylinga). Po zwolnieniu ze służby wojskowej zamieszkał wraz z rodzicami i braćmi w Poznaniu. Walczył w powstaniu wielkopolskim obsługując stanowisko ciężkich karabinów maszynowych. Według notatki na portalu http://powstancy-wielkopolscy.pl/, opracowanej na podstawie wyciągu z akt wojskowych ZNTK Poznań i zeznania świadka majora Marynowicza wstąpił do oddziałów powstańczych 27 grudnia 1918 roku pod dowództwem Kopy i tego samego dnia brał udział w zajmowaniu Prezydium Policji i w walkach ulicznych. Następnie brał udział w walkach przy zajmowaniu Rawicza, Wolsztyna i pod Zbąszyniem. W lutym 1919 roku został przeniesiony do nowo sformowanego 7. Pułku Artylerii Ciężkiej na Sołaczu, gdzie przez cztery miesiące ćwiczył rekrutów. 4 czerwca 1919 roku walczył pod Nakłem. W styczniu 1920 roku pod dowództwem porucznika Litkiego brał udział przy zajmowaniu Bydgoszczy, a także w działaniach zbrojnych Bitwy Warszawskiej. 10 stycznia 1920 roku ożenił się z Agnieszką Kaczmarek, z która miał córkę Helenę. 3 marca 1921 roku został przeniesiony do rezerwy w stopniu kaprala. Po zakończeniu służby wojskowej rozpoczął pracę na kolei. Początkowo jako robotnik, a następnie jako pracownik biurowy. W czasie okupacji niemieckiej pracował jako robotnik w warsztatach kolejowych. Również po wojnie pracował na kolei, gdzie ukończył kurs na księgowego i pracował na tym stanowisku aż do czasu przejścia na emeryturę w 1958 roku. Zmarł 17 maja 1985 roku i został pochowany na cmentarzu parafii p.w. św. Jana Vianneya przy ul. Lutyckiej.

Sortuj:
Wyświetlam 29 wyników
Wyświetlam 29 wyników
Powrót
Kolekcja nadrzędna: Powstanie wielkopolskie | 1918–19
Informacje / metadane