Czesław Piasek urodził się w Nowej Wsi koło Wronek. Po ukończeniu szkoły powszechnej krótko pracował w tartaku, a potem rozpoczął naukę w zawodzie mechanika ślusarza we Wronkach. 12 grudnia 1918 roku zgłosił się do I Batalionu Zapasowego we Wronkach, z którym wziął czynny udział w powstaniu wielkopolskim. W marcu 1919 ochotniczo zaciągnął się do 57. Pułku Strzelców Wielkopolskich i w jego szeregach walczył pod Nakłem, Tczewem, Lwowem, Tarnopolem i Kijowem, a potem brał udział w bitwach pod Warszawą, Modlinem i Mławą. Po powrocie z frontu został przeniesiony do 3. Pułku Wojsk Kolejowych i w stopniu kaprala pełnił służbę podoficera oświatowego. Po przejściu do cywila w lipcu 1921 roku zamieszkał w Poznaniu i podjął naukę w Prywatnej Szkole Handlowej Teofila Preissa. 11 listopada 1922 roku rozpoczął pracę w warsztacie liczników Elektrowni Miejskiej w Poznaniu jako pomocnik biurowy, w 1931 roku został asystentem miejskim, a w 1937 roku dożywotnim urzędnikiem komunalnym. Był aktywnym członkiem Towarzystwa Powstańców Wielkopolskich 1918-1919, w latach 1929-39 pełnił funkcję sekretarza Koła Stare Miasto. Zmarł w 1953 roku i został pochowany na cmentarzu miłostowskim.
Grażyna Sobierajska-Mormol, wnuczka
