Obchody 25. rocznicy Poznańskiego Czerwca 1956, zorganizowane 27 i 28 czerwca 1981 roku, były niezwykle ważne dla kształtowania się lokalnej tożsamości. Ich skala była wyjątkowa – do dzisiaj wielu poznaniaków pamięta, co wtedy robili i jak silne emocje im towarzyszyły. W domowych archiwach wciąż można znaleźć amatorskie, nigdy dotąd nie publikowane zdjęcia dokumentujące wydarzenia tamtych dni. Zbyszko Kuźniak urodził się w 1956 roku, jest więc rówieśnikiem poznańskiego buntu. Jego życie od początku splata się z historią Czerwca – w tych dniach jako zaledwie miesięczne dziecko wraz z rodzicami przemierzał ul. Dąbrowskiego w drodze do lekarza przy Rynku Jeżyckim. Dziś żartuje, że był chyba najmłodszym uczestnikiem poznańskich protestów. W dorosłym życiu los ponownie związał go z Czerwcem. W latach 70. i 80. XX wieku pracował w Zakładach Metalurgicznych Pomet przy ul. Krańcowej, gdzie odlano napisy i wykonano łączenia belek krzyży pomnika Poznańskiego Czerwca 1956. Choć nie brał bezpośredniego udziału w pracach montażowych, był – podobnie jak wielu jego kolegów – ich naocznym świadkiem. W 1981 roku wyposażony w aparat fotograficzny dokumentował dwudniowe obchody rocznicowe. Część jego zdjęć, wykonanych z budynku ówczesnej Akademii Ekonomicznej, gdzie wprowadziła go studiująca tam koleżanka, ukazuje to, co działo się na pl. Mickiewicza, z unikalnej perspektywy. Fotografie Zbyszka Kuźniaka mają charakter amatorski, niosą jednak ogromny ładunek emocjonalny. Są świadectwem zaangażowania ludzi, którzy czuli, że uczestniczą w czymś wyjątkowym.
Paweł Michalak
