Mańkowski Józef | 1901–1971 lub 1972 | ze zbiorów Jarosława Mańkowskiego, Poznań

Józef Mańkowski urodził się w 1901 roku [wg informacji zawartych w biogramie opublikowanym na stronie http://powstancy-wielkopolscy.pl/ Józef Mańkowski urodził się 6 lipca 1900 roku we wsi Mórka (pow. śremski)], zmarł w 1971 roku (data na nagrobku) lub w 1972 roku (informacja na odwrociu fotografii). W czasie I wojny światowej należał do śremskiej drużyny harcerskiej, wchodzącej w skład Polskiej Organizacji Wojskowej. Pod koniec wojny, 14 czerwca 1918 roku został wcielony do armii niemieckiej i walczył na froncie zachodnim w Belgii. Kilka dni po zawieszeniu broni (9 listopada 1918 roku) wraz dwoma kolegami z Poznania i Bnina zdezerterował z armii niemieckiej. Brał udział w wyzwoleniu Śremu. 6 stycznia wstąpił do 1. kompanii śremskiej, z którą wyjechał na front zachodni powstania. W czasie walk o Zbąszyń został ranny w nogę w bitwie pod Strzyżewem i przewieziony do szpitala w Poznaniu. Po wyleczeniu i powrocie na front, 9 lutego 1919 roku został przydzielony do 4. kompanii 1. Pułku Rezerwowego Strzelców Wielkopolskich (późniejszego 10. Pułku Strzelców Wielkopolskich, następnie 68. Pułk Piechoty Wojska Polskiego), z którą brał udział m.in. w bitwach pod Margoninem i Rynarzewem. Zwolniony z wojska prawdopodobnie w listopadzie 1921 roku. Podjął pracę w PKP.