Łonczek Józef Jan | 1903–? | ze zbiorów Kazimierza Łonczka, Ostrów Wielkopolski

Józef Łonczek urodził się 5 maja 1903 roku w Szklarce koło Sycowa. Jego rodzicami byli Józef i Pelagia z domu Zydel. Ukończył 6 klas szkoły elementarnej i wyuczył się zawodu bednarza. Piętnastoletni Józef 14 listopada 1918 roku zgłosił się na ochotnika do sformowanej w Sulmierzycach Straży Ludowej, która po wybuchu powstania wielkopolskiego przekształciła się w kompanię sulmierzycką. Do 2 lutego 1919 roku służył w kompanii na odcinku Sulmierzyce - Zduny w charakterze harcerza-gońca pod dowództwem sierżanta Stanisława Kamińskiego. Nastęnie od 3 lutego aż do czasu rozwiązania kompanii sulmierzyckiej pozostawał w jej rezerwie. Po zakończeniu powstania mieszkał w Sulmierzycach, później przeprowadził się do Ostrowa Wielkopolskiego. 12 października 1926 roku został wcielony do 70. Pułku Piechoty. Był słuchaczem szkoły podoficerskiej przy 70. Pułku Piechoty w Pleszewie. W 1927 roku awansował na starszego strzelca, a następnie na kaprala. 9 marca 1928 roku został zwolniony do rezerwy w stopniu plutonowego. W sierpniu 1939 roku Józef Łonczek został wcielony do obrony narodowej, a 18 września wzięty do niewoli, z której został zwolniony 1 października 1939 roku.
Jego biogram znajduje się na portalu http://powstancy-wielkopolscy.pl/