Popaździernikowy karnawał zakręcił Poznaniem. Po smutku pierwszego powojennego dziesięciolecia nastał czas jazzu, rock and rolla, czarnych golfów, wirujących spódnic i niezłego fermentu intelektualnego, który eksplodował niezliczonymi inicjatywami kulturalnymi, artystycznymi i towarzyskimi. Prym wiedli studenci. Najpierw ruszyli w miasto. Pierwsze Juwenalia, zwane Studenckimi Koziołkami (z nich pochodzi prezentowany w kolekcji afisz), odbyły się w 1957 roku i zakończyły skandalem politycznym, bo przebrania i rekwizyty odczytywane, zresztą słusznie, jako niebezpieczne aluzje do ówczesnej rzeczywistości nie podobały się władzy. Kolejne udało się zorganizować dopiero w 1966 roku, chociaż nie bez problemów, ponieważ był to rok milenijny i władze z oporami zgodziły się na organizację imprezy studenckiej, obawiając się zamieszek. Po żmudnych negocjacjach ustalono, że impreza odbędzie się pod nazwą Igry Żakowskie. Organizatorem była Rada Okręgowa Zrzeszenia Studentów Polskich, a szefem komitetu organizacyjnego został działacz kultury z Akademii Medycznej Kazimierz Mroczkowski. Kolejne juwenalia odbyły się w 1967 roku, a ich organizatorem był prawnik Zbigniew Napierała, wówczas wiceprzewodniczący Rady Okręgowej Zrzeszenia Studentów Polskich.
Juwenalia zaczynały się zwykle na stopniach ratusza przekazaniem studentom kluczy do miasta. A potem ulicami Poznania szedł wielobarwny korowód setek śmiesznych, dziwacznych postaci z towarzyszeniem muzyki i śpiewów. Każda uczelnia miała w tym pochodzie swoją reprezentację. Kolejne dwa lub trzy dni należały do nich. Młodzi ludzie przygotowywali bogaty program artystyczny i prezentowali go na ulicach, placach i w klubach studenckich. Imprezie towarzyszyły koncerty oraz spotkania w klubach studenckich. Gośćmi koncertów byli popularni wówczas artyści: Wojciech Młynarski, Teresa Tutinas, Maciej Zembaty czy Krzysztof Cwynar. Juwenalia wieńczył wybór najmilszej studentki, której uroczysta koronacja, najczęściej dokonywana przez rektora, odbywała się przed Aulą UAM. W 1968 roku juwenalia się nie odbyły ze względu na napiętą sytuację związaną z wydarzeniami Marca. Wznowiono je rok później, ale już w ramach zinstytucjonalizowanego przeglądu studenckiej twórczości pod nazwą Studenckiej Wiosny Kulturalnej. Ostatnie juwenalia w okresie PRL w Poznaniu zorganizowano w 1972 roku.
Barwne, pełne rozmachu i uśmiechu zabawy w latach 60. i początku lat 70. XX wieku przyciągały nie tylko studentów, ale także tłumy mieszkańców Poznania. Ówczesne juwenalia były świętem całego miasta. Niektórzy być może odnajdą na fotografiach siebie lub swoich bliskich, a współcześni studenci zobaczą, jak bawili się ich rodzice i dziadkowie i jak wyglądały prawdziwe juwenalia!
Magdalena Grzelak-Grosz, Danuta Bartkowiak, Jerzy Nowakowski
