Drozda Józef | 1898–1975 | ze zbiorów Jacka Szumachera, Poznań

Józef Drozda, syn Jakuba – robotnika i Katarzyny z d. Olejnik – gospodyni domowej, urodził się 8 marca 1898 roku w Kiełczewie (pow. kościański), zmarł 2 sierpnia 1975 roku w Poznaniu (pochowany na cmentarzu junikowskim). W 1904 roku ukończył elementarną szkołę katolicką w Kiełczewie. Przez kilka lat pracował w gospodarstwie rodziców. Uczestnik powstania wielkopolskiego – 7 stycznia 1919 roku wstąpił do formującego się w Poznaniu 1. Pułku Artylerii Polowej Wielkopolskiej (późniejszego 15. Wielkopolskiego Pułku Artylerii Polowej). Brał czynny udział m.in. w walkach o Kcynię, Szubin oraz Rynarzewo. 15 lipca 1919 roku został przeniesiony do rezerwy (15 lipca 1921 roku według biogramu opublikowanego na stronie http://powstancy-wielkopolscy.pl/). Od 8 sierpnia 1921 roku pracował w administracji Zarządu Miejskiego Poznania, jako inkasent. Od 20 grudnia 1938 roku skierowany do podległych Zarządowi Miejskiemu w Poznaniu Zakładów Gazownictwa i Wodociągów gdzie pracował do 15 marca 1940, kiedy to został wywieziony na roboty przymusowe do Königsbergu (Królewca). 4 lutego 1943 roku został przeniesiony do Poznania, gdzie do 20 stycznia 1945 roku pracował w dawnych Zakładach Cegielskiego. Po wojnie ponownie pracował w Zarządzie Miejskim w Poznaniu, gdzie kontynuował karierę urzędniczą.