Antoni Cegłowski urodził się 19 maja 1893 roku w Piotrowie koło Czempinia. Antoni był jednym z ośmiorga dzieci Walentego i Petroneli z domu Grybczyńskiej. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Kościanie pracował w gospodarstwie rodziców. Następnie po odbyciu praktyk pracował w leśnictwie miejskim w miejscowości Żepnice[?] Leśne. 10 października 1913 roku został powołany do wojska niemieckiego do 8. batalionu strzelców. 31 grudnia 1918 roku został zwolniony ze służby wojskowej. 07 stycznia 1919 roku zgłosił się na ochotnika do powstania wielkopolskiego. Jako powstaniec walczył do 20 lutego 1919 roku. Brał udział w walkach o Szubin, Nowy Dwór pod Zbąszyniem, Gołańcz, Węgielno, Sępolno koło Nowego Tomyśla. Jego dowódcami byli: podporucznik Berkowski, podporucznik Manyszak i porucznik Śliwiński dowódca batalionu. Po zakończeniu powstania wstąpił jako ochotnik do 10. Pułku Strzelców Wielkopolskich (później 68. Pułk Piechoty). Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. 15 maja 1920 roku przeniesiony do Batalionu Aeronautycznego w Poznaniu, a od 30 czerwca 1920 roku służył w III Batalionie Aeronautycznym w Toruniu gdzie był dowódcą plutonu. W latach 1924-1925 ukończył kurs doszkalający w zakresie gimnazjum ogólnokształcącym w Toruniu. 28 listopada 1928 roku został przeniesiony do kompanii balonów w Jabłonnie koło Warszawy. Mieszkał wraz z drugą żoną Heleną z domu Kralkowską i córką z pierwszego małżeństwa Stefanią w domu wojskowym w Legionowie koło Warszawy. Pierwsza żona Janina z domu Cegłowska zmarła w 1930 roku, Antoni po raz drugi ożenił się w 1932 roku. Brał udział w wojnie obronnej w 1939 roku, a od 18 września ukrywał się przed Niemcami. Od 1 kwietnia 1940 roku pracował na Kolei Wschodniej w Legionowie, najpierw jako pracownik fizyczny, następnie dzięki znajomości języka niemieckiego, jako pracownik biurowy. 9 września 1944 roku został wraz z rodziną przymusowo wywieziony do miejscowości Apolda w Turyngii. Pracował tam na kolei niemieckiej do czasu oswobodzenia tych terenów przez Amerykanów. Następnie został z rodziną przewieziony do obozu dla Polaków, a następnie do Wildflecken w Bawarii. W końcu 28 sierpnia 1945 roku rodzina Cegłowskich wyruszyła do Polski i 3 września przybyła do Leszna, gdzie zamieszkali. Antoni Cegłowski pracował jako urzędnik państwowy w Prezydium Powiatowej Rady Narodowej, a następnie w Budowlanym Przedsiębiorstwie Państwowym w Lesznie.
Zmarł 17 lipca 1973 roku. Został pochowany na cmentarzu przy ul. Kąkolewskiej w Lesznie w kwaterze powstańców wielkopolskich.
Antoni Cegłowski przed II wojną światową został odznaczony m.in. Medalem Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości, Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921, a 30 lipca 1964 roku Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
Kolekcja została wyróżniona w konkursie akcja: powstanie
