Bartkowiak Franciszek | 1897–1984 | ze zbiorów Hieronima Cugiera, Leszno

Franciszek Bartkowiak urodził się 3 września 1897 roku w Czerwonej Wsi koło Krzywinia. Jego rodzicami byli Józef i Wiktoria. Wcielony w czasie I wojny światowej do armii niemieckiej. W czasie jednej z bitew został ranny w głowę. Po zakończeniu wojny walczył w powstaniu wielkopolskim na odcinkach pod Osieczną od 13 lutego do 20 lutego 1919 roku. Po zakończeniu powstania został przeniesiony do 6. Pułku Strzelców Wielkopolskich (po połączeniu z Wojskiem Polskim 60. Pułk Piechoty). Jego dowódcami byli pułkownik Bernard Śliwiński i porucznik Kirchner. Z wojska został zwolniony w 1921 roku. Po zakończeniu służby wojskowej prowadził wraz z żoną zakład krawiecki w Rydzynie, w którym szył mundury dla Wojska Polskiego. W czasie II wojny światowej został wyrzucony ze swojego domu przez Niemców, ale nadal pozostawał w Rydzynie. W 1945 roku powrócił do swojego domu. Za swoją działalność powstańczą został 24 stycznia 1958 roku odznaczony Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
Zmarł 24 grudnia 1984 roku i został pochowany na cmentarzu w Rydzynie.