Z zamiłowania harcerz, fotograf, brydżysta i wioślarz, z zawodu architekt. Autor kilku znaczących budynków i kilkunastu tysięcy zdjęć. Urodził się w Poznaniu w 1922 roku, dzieciństwo spędził w Mórce pod Śremem, szkołę ks. Piotrowskiego (później VIII Liceum Ogólnokształcące przy ul. Głogowskiej) ukończył w mieście rodzinnym, a rozpoczęte tu studia kontynuował we Wrocławiu. Po dyplomie wrócił do Poznania i podjął pracę. Zawodowo działał w zespole. Było ich trzech, równolatkowie i przyjaciele: Celichowski, Wojciech Kasprzycki i Włodzimierz Wojciechowski. Przez 30 lat tworzyli zespół autorski z powodzeniem działający aż do śmierci pierwszego z nich. Wszyscy trzej urodzili się na początku lat 20. XX wieku, ukończyli Wydział Budownictwa Szkoły Inżynierskiej w Poznaniu, a potem uzupełnili architektoniczne wykształcenie na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej (Celichowski jako student pracował przy odbudowie poznańskiej katedry). Po studiach cała trójka pracowała w Miastoprojekcie, a potem trafiła do Państwowej Szkoły Sztuk Plastycznych w Poznaniu (dzisiaj Uniwersytet Artystyczny) jako wykładowcy. Wspólnie zaprojektowali poznańskie osiedla Grunwald, Świerczewskiego (dzisiaj os. Popiełuszki, wespół z Tadeuszem Płończakiem) i Raszyn (urbanistyka), Klinikę Psychiatrii Akademii Medycznej w Poznaniu, Instytut Technologii Drewna, kompleksy budynków Pomnika Tysiąclecia Państwa Polskiego w Gnieźnie (z Jerzym Schmidtem, zrealizowano budynki muzeum, liceum i aulę) i Pallotinum przy ul. Przybyszewskiego w Poznaniu oraz dwa kościoły – Świętej Rodziny na os. Kopernika i św. Jerzego przy ul. Swoboda. W archiwum rodziny Celichowskich zachowały się rysunki projektowe niektórych realizacji tej trójki, np. kościoła Świętej Rodziny i Muzeum Początków Państwa Polskiego w Gnieźnie. Wynika z nich, co jest zapewne często stosowaną praktyką w zespołach autorskich, że każdy z nich miał swój obszar działania. Celichowski najczęściej projektował wyposażenie wnętrz i zagospodarowanie obszaru wokół projektowanych obiektów – konfesjonały, drzwi, zieleń, place, ogrodzenia, ciągi komunikacyjne.

Archiwalia rodzinne znakomicie uzupełniają materiały, które Bogdan Celichowski przekazał prof. Grażynie Kodym-Kozaczko. Prawdopodobnie to one były dla niego najważniejsze i zadbał, by ta część jego spuścizny zachowała się w rękach wybitnej specjalistki od architektury i urbanistyki Poznania. Obdarzył ją zaufaniem i nie pomylił się – prof. Kozaczko przekazała materiały do digitalizacji w Cyrylu i dzięki niej kolekcja stała się pełniejsza, chociaż wielu projektów brakuje, pozostając zapewne w archiwach dwóch pozostałych członków tego twórczego zespołu.

Bogdan Celichowski zmarł 21 czerwca 2016 roku i spoczął na cmentarzu na Junikowie.

Danuta Bartkowiak