Ulica Libelta (początkowo Królewska) została wytyczona przed 1806 rokiem na terenie dawnego przedmieścia Kundorf, które pod koniec XVIII wieku Prusacy włączyli do Poznania w wyniku wielkiej akcji urbanistycznej kierowanej przez wybitnego niemieckiego architekta Davida Gilly`ego. Wcześniej na Kundorfie dominowały szlacheckie dworki ukryte w ogrodach, dopiero po przyłączeniu do miasta zaczęły tam powstawać piętrowe domy usytuowane wzdłuż głównej ulicy. Zabudowa dawnego przedmieścia została zahamowana po budowie pierścienia pruskich fortyfikacji, które przecięły ul. Królewską i jej część w kierunku Jeżyc pozostawiły poza bramami miasta. Po odzyskaniu niepodległości wzdłuż ul. Królewskiej stanęły liczne, okazałe wille, sprawiając, że z biegiem czasu teren ten stał się ekskluzywną dzielnicą zamieszkałą przez poznańskie elity – polityków, naukowców i artystów. Willa zaprojektowana przez Cybichowskiego dla dra Bolesława Pinkowskiego, poznańskiego radnego i generalnego radcy Banku Ziemstwa Kredytowego, idealnie wpisywała się w ten klimat i odzwierciedlała pozycję społeczną zleceniodawcy. Prezentowana kolekcja zawiera szczegółowe rzuty i przekroje poszczególnych kondygnacji budynku, projekty fasady, detale drzwi, okien i gzymsów, a nawet szczegółowe wytyczne dotyczące zdobienia sufitów i rozmieszczenia mebli. Na kalkach obok rysunków znajduje się adres, pod którym stanął budynek – Libelta 6. W wydanej w 2014 roku książce Szymona Piotra Kubiaka Modernizm zapoznany. Architektura Poznania 1919–1939 autor pisze, że na projektach Cybichowskiego mylnie podano międzywojenny numer tej działki, a w rzeczywistości była to posesja 4a (s. 88).
Paweł Michalak
