Ostrów Tumski, największa wyspa w dolinie Warty zasiedlona w końcu IX wieku, jest najstarszą częścią współczesnego Poznania. Tu wznosił się spory piastowski gród otoczony potężnymi, drewniano-ziemnymi wałami. Pod koniec XX wieku archeolodzy odsłonili na Ostrowie pozostałości wczesnośredniowiecznego palatium, kamiennej siedziby władcy z połowy X wieku i połączonej z nim kaplicy. Zespół pałacowo-sakralny powstał prawdopodobnie jeszcze przed ślubem Mieszka I z Dąbrówką, który odbył się w 965 roku. Poznańska katedra jest jednym z najstarszych kościołów w Polsce wzniesionym w ostatniej ćwierci X wieku, później wielokrotnie rujnowanym i odbudowywanym, po zniszczeniach w 1945 roku zregotyzowanym. Trójnawową bazylikę otacza wieniec 12 kaplic. Dawną kaplicę mariacką w XIX wieku przebudowano na mauzoleum pierwszych chrześcijańskich władców Polski i nazwano Złotą. Ważnymi i pięknymi budowlami na Ostrowie są kościół Najświętszej Marii Panny konsekrowany w 1448 roku i sąsiadująca z nim psałteria z początku XVI wieku z efektownymi, schodkowymi szczytami. Budynek psałterii najpierw służył kolegium dwunastu psałterzystów, którzy przez całą dobę na zmianę śpiewali w katedrze psalmy, a potem mieszkała w nim służba katedralna.
Katedrę w kilku kostiumach historycznych, niezmienne przez setki lat bryły kościoła i psałterii, most Bolesława Chrobrego łączący Ostrów Tumski z Chwaliszewem i Chwaliszewo, niegdyś samodzielne miasteczko kapituły katedralnej leżące na kolejnej wyspie, a od 1800 roku części Poznania pokazuje kolejna część bogatej kolekcji pocztówek Romana Trojanowicza. W dziesiątkach pożółkłych kartoników kryje się magia miejsca, gdzie Poznań się zaczął.
Danuta Bartkowiak
